Dag 7

9 juli 2012 - Colleville-sur-Mer, Frankrijk

Na een goede nacht en dito wandeling en ontbijt en kijk ik nog een keer de trap naar beneden en we gaan richting Herouvillette. Daar aangekomen blijkt dat de parking niet beschikbaar is. Er is een concours hippique.

Dan kijken waar ik terecht kan en de keuze valt op Colleville sur Mer, bij de ingang van de Amerikaanse begraafplaats. Hier vielen de Amerikanen in juni 1944 Normandië binnen om Europa te bevrijden van de Duitse bezetting.  Het 1ste infanterie divisie kwam dit deel van het strand aan land. Ruim 600 doden bij de rode sectie. De begraafplaats wordt vandaag door zeker 1000 mensen bezocht. Omdat ik geen water meer heb en hier geen water beschikbaar is waarop ik direct kan aansluiten, maar water in de was gelegenheid van de toiletten in een cola fles, dan in de jerrycan en die dan maar in de schoonwatertank gieten. Na drie jerrycans heb ik het wel gehad. Het water loopt niet zo snel uit de jerrycan. Opvouwbaar model. 

Ik rijdt naar de parkeerplaats  aan de overkant en parkeer op het gras. Er staan nog enkele campers op het gras. Maar als ik er net sta wil een auto naast mij weg. Slippende banden en wegkomen dus niet. Dan wil ik hier zeker zo snel mogelijk van het gras weg. Ik laat de koppeling langzaam opkomen, geef zo weinig mogelijk gas en ja hoor. Slippen. Stukje naar voren en ernaast opnieuw proberen. Niks, nada, nul. Steeds slippende wielen. Ik pluk lang, dik gras dat op het perceel er naast staat en leg dat achter de achterwielen in de lengte. Daarna charter ik een vijftal mensen om mij te duwen. En na eerst licht doorlippen grijpen de wielen het gras en door de hulp van de personen die duwen komt het spel op gang. Rijdt het eenmaal gaat het verder goed. Er moest ook maar een meter worden overbrugd. Niet meer op dat gras dus. Ik wacht tot de meeste dagjesmensen zijn vertrokken en plaats de camper met, vanuit mijn stoel, die dan dwars in de auto staat, aan twee zijden zicht op zee. Kan het beter.

Dan het dagelijkse ritueel van met de hond wandelen, op het strand ditmaal en omdat er bijna niemand meer is kan hij mooi los lopen, eten en de nacht begint al nagenoeg. De zon is bijna onder. Ik neem een borrel en ff later is alleen het gesnurk van de hond nog te horen. Misschien hoort hij ook wel gesnurk, maar daar merk ik niks van.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s