Dag 6

8 juli 2012 - Sotteville-sur-Mer, Frankrijk

Het gaat gebeuren.

Ik ga vandaag een land in waar ik nog nooit eerder ben geweest. La France, Frankrijk.

Na een flink ontbijt en  een wandeling met Baros vertrekken we richting Sotterville sur Mer. 

Flinke rit, maar ligt aan zee dus dat trekt mij wel. We vertrekken vol goede moed en verwachten daar wel voor in de middag aan te kunnen komen. Dat gaat dus tegenvallen. Niet de omgeving , maar de hele rit duurt, door de heuvels en de dalen, ik ga niet over de tolweg, tenslotte wil ik Frankrijk zien, wel flink lang. Maar het is wel echt Frankrijk denk ik zo. Veel heuvels en dalen en veel graan velden. 

Ik verkijk me in het begin op de wegen bergop. Zeker nu ik een 10% helling op moet. Ik moet terug naar z’n drie en ga niet sneller dan 40 km per uur. Verder is nu schakelen onmogelijk, ik heb al gemerkt dat terugschakelen heuvel op niet meevalt omdat de snelheid tijdens het schakelen direct veel terug valt. Dat blijft dus opletten. Maar na een lange rit, met uiteraard de nodige rustpauses komen we in Sotterville sur Mer aan. Mijn vriend Tom geeft aan dat we in het dorpje moeten zijn, maar dan kom ik op het kerkhof terecht en dat wil ik nog graag ff uitstellen. Achteruit en rechtsaf. Eens kijken wat zich daar bevind. Na twee honderd meter ben ik uit het dorp en zie boven mij een camper. Mogelijk goed en jawel. Ik rijd de parkeerplaats op en sta ruim 40 meter boven de Atlantische Oceaan. Ruim uitzicht naar alle kanten, maar vooral een ruim uitzicht over zee. We parkeren en gaan naar de trap aan de zeekant. Hond maar niet meenemen naar beneden. We gaan een met keien verhard pad in en maken een flinke wandeling. Baros doet goed zo’n best Frankrijk verder te verkennen en pist tot hij niets meer heeft en z’n neus op is. Frankrijk weet dat hij er is.

Dan de maaltijd en ik ga daarna, gewapend met verrekijker en camera langs de trap naar beneden. Krijtrotsen 40 á 50 meter hoog. Dit is Normandië. Zeer indrukwekkend. Als ik beneden kom gaan drie mannen in waad pak net terug naar boven met hun garnalenvangst. “Bonsoir” : zeg ik tegen ze en ik krijg een vriendelijk bonsoir  terug. Nadat ik een en ander heb bekeken ga ik terug naar boven. Dat gaat minder gemakkelijk dan naar beneden.  Oostelijk van mij wordt nog gekitesurft en ik zie twee windsurfers. Daar moet ik morgen maar eens kijken, maar ja dan is het maandag.  Het is tevens nu laagwater en ik zie vervelende rotspartijen boven water. Dat ik link wanneer je hier niet bekend bent en het water is nog zo hoog dat je dat niet ziet. Maar niet het water op daar als er niemand is.

Ik geniet van de zonsondergang en in de drie campers wordt het licht uit gedaan en vangt de nacht aan.

Foto’s