Dag 13

We hebben nu twee dagen achtereen ’s-Avonds vuurwerk gehad. Gisteren avond zelfs met een goed uitzicht daarop. Gelukkig is Baros niet bang. Rond kwart over acht komt er beweging is de camper en ik ga direct met Baros uit. Prachtig weer, maar weinig wind. 

Om 11 uur nog steeds geen wind en we vertrekken richting Isigny sur Mer.  Snelste route en kortste route schelen minder dan 1 kilometer. Ik besluit dan maar een voor de kortste route te gaan. We komen door schilderachtige dorpjes en komen een paar uur later aan in onze eindbestemming. Ik rijdt de rivier “la Vire” over en sla direct rechtsaf. Na 300 meter 6 plaatsen en nog 2 vrij.

Neerzetten en de omgeving verkennen. Er komen midden in het stadje twee rivieren samen en wordt dan “ La Vire”. Net voor de samenkomst van de twee riviertjes zijn grote deuren in deze watergangen geplaatst. Het , zoute, zeewater moet zeker niet te ver landinwaarts gaan. Het is nu nog afgaand, maar het zal niet erg lang meer duren dan zal het water wel weer komen. Aan de oevers liggen veel boten in de modder. Ik houd de ontwikkelingen vanaf de camper plaats in de gaten en als ik zie dat het tij keert neem ik de camera en plaats me op de kademuur in de stand met goed zicht op de deuren. Even later gaan de deuren door het opkomende water en de inlandse stroming eerst langzaam en daarna snel dicht en nog geen 5 minuten later gaan en diverse deuren open en komen er kinderen en volwassenen met hengels naar buiten en gaan in de zoete kant van de deuren staan vissen. Kademuur is daar rond de 4 meter hoog. De rivier staat een uurtje later ook helemaal vol water. Ik geef Baros zijn brokkies en neem zelf aardappeltjes, een stukje van mijn krop sla en heb nog gehakt in de koelkast. Ik kom van de honger niet om vannacht. Ik onderzoek onze reismogelijkheden voor morgen en we besluiten, Baros ligt inmiddels te slapen naast me, naar Le Mont St. Michel te gaan. Een flink reis, maar we moeten deze  punt van Frankrijk richting Engeland  maar eens oversteken.